دلبستگی ناایمن
ترس از رها شدن و تلاش برای درخواست کمک ممکن است دو ویژگی متمایز شخصیت به نظر برسند، اما در واقع یک وضعیت زیربنایی مشترک را آشکار می سازند. اکثر افرادی که با این رفتارها را در خود شناسایی می کنند، سبک دلبستگی یکسانی دارند که سبک دلبستگی ناایمن نامیده می شود.
افراد می توانند یک سبک دلبستگی ایمن یا یکی از سه نوع سبک دلبستگی ناایمن (اجتنابی، دوسوگرا و بی نظم) را کسب کنند.
وقتی بزرگسالانی دارای دلبستگی ایمن به دوران کودکی خود نگاه می کنند، معمولاً به یاد می آورند که یک فرد قابل اعتماد همیشه در دسترس آنها بوده است. افرادی که سبک دلبستگی ایمن دارند در بزرگسالی از روابط مبتنی بر صمیمیت لذت می برند و از ریسک کردن های معقول در محدوده امن عشق نمی ترسند.
افرادی که الگوهای دلبستگی ناایمن را تجربه می کنند، در یک محیط سازگار، حمایت کننده و معتبر رشد نکرده اند. افراد دارای این سبک دلبستگی اغلب در بزرگسالی برای داشتن روابط معنادار با دیگران تقلا می کنند.
با این حال، فردی با سبک دلبستگی ناایمن می تواند یاد بگیرد که رفتارها و الگوهای خود را تغییر دهد. کار با یک روانشناس می تواند به آنها کمک کند تا مهارت هایی را که برای بهبود روابطشان نیاز دارند را یاد بگیرند.
انواع دلبستگی ناایمن
دلبستگی مضطرب: سبک دلبستگی مضطرب با اضطراب و ناامنی در روابط مشخص می شود. این افراد می‌توانند نگرانی‌ها کمی ندرند، رفتار آنها چسبنده و نیاز به تأیید و اطمینان دارند.
دلبستگی اجتنابی: افرادی که سبک دلبستگی اجتنابی دارند روابط را نادیده می گیرند، از صمیمیت دوری می‌کنند و در زمان‌های ضروری برای شکل دادن به تعامل مشکل دارند.
دلبستگی آشفته: این سبک با رفتارهای غیرقابل پیش بینی و راه حل های مبتنی بر فرار مشخص می شود. این افراد استراتژی های مقابله ای قوی ندارند و برای مقابله با مشکلات ارتباطی تقلا می کنند.
چه چیزی باعث دلبستگی ناایمن می شود؟
سبک های دلبستگی در دوران کودکی شکل می گیرند و با روابط مراقبین اولیه و کودک رشد می کنند.
شکل گیری دلبستگی مبتنی بر این است که چگونه از نظر عاطفی مراقبت می‌شدیم. افراد دارای سبک های دلبستگی ناایمن عموماً در دوران کودکی مراقبین و شرایطی داشتند که فاقد ثبات، اطمینان، حمایت و امنیت بوده اند.
علائم دلبستگی ناایمن
افسردگی و اضطراب طغیان های هیجانی مکرر و رفتارهای آشفته که ناشی از ناتوانی در دیدن و درک واضح دنیای اطراف یا پردازش صحیح رفتار دیگران یا روابط است.
تصور ضعیف از خود در روابط بعدی. روابط آسیب دار به ویژه روابط با والدین می تواند با فرزندان تکرار و چرخه ای از دلبستگی ناکارآمد را تداوم بخشد.
افراد دارای سبک دلبستگی ناایمن معمولاً در برقراری ارتباط عاطفی با دیگران مشکل دارند. آنها ممکن است نسبت به عزیزانشان پرخاشگر یا غیرقابل پیش بینی باشند. این رفتارها ریشه در فقدان عشق و محبتی دارد که در دوران کودکی خود تجربه نکرده اند.
نمونه رفتارهای ناایمن در کودکی
چسبیدن به مراقب (مادر)
اجتناب فعالانه از مراقب
گریه های مکرر
پنهان کردن یا سرکوب احساسات
وقتی والدین کودک را ترک می کنند، ناراحت یا وحشت زده می شود
مستقل ظاهر شدن در حالی که مخفیانه خواهان توجه است
ترس از اکتشاف، به خصوص در یک موقعیت جدید
تنظیم عاطفی ضعیف
http://clinic-samar.com/contact-us
منبع :کلنبرگ-تحلیل روانپزشکی
